carolien-aroundtheworld.reismee.nl

Geef extra fotoruimte kado!
Home / oz/singapore/maleisie/thailand/nepal... kortom, hoogste tijd voor een update ;)

oz/singapore/maleisie/thailand/nepal... kortom, hoogste tijd voor een update ;)

06 apr. 2011
🇳🇵 vanuit Nepal
Lieve allemaal,

op veler verzoek eindelijk weer eens een update op deze blog, sorry dat het zo lang geduurd heeft.. Tja, en hoe vat je dan 3 maanden samen.. Een kort overzicht:

OZ
Het 2e deel van mijn reis door australie stond met name in het teken van de extreme weersomstandigheden; eerst de overstromingen aan de oostkust, waardoor ik niet vanuit sydney omhoog kon reizen maar naar cairns moest vliegen, later een zware cycloon.
Maar gelukkig waren er genoeg mooie dingen, met als hoogtepunt de whitsunday eilanden: white heaven beach, snorkelen in een helderblauwe zee met overal schitterende vissen en koraal, ontbijt aan boord terwijl overal om je heen de schildpadden opduiken. De laatste avond cirkelde er zelfs een haai om onze boot heen. We hadden het geluk zowel een zanger als een astrologe aan boord te hebben, een ideale combinatie voor een avond onder een schitterende sterrenhemel.
Ook heel gaaf was fraser island, een gigantisch zandeiland waar we een paar dagen met jeeps overheen gecrosst hebben, met onderweg de nodige stops bij mooie meertjes om in te zwemmen. Iedereen was panisch voor de wilde dingo's die er rondliepen, dus 'to be dingo safe' moesten we zelfs in duo's wildplassen :)

Azie
Ik begon in Singapore; wat een geweldige stad! Het was heel bizar om de hypermoderne architectuur naast oude tempels te zien. Maar het is ook een plek waar mensen keihard werken en bijzonder weinig lachen. Vanuit daar ben ik met de trein naar kuala lumpur gegaan, waar ik erachter kwam dat de regelgeving voor de indiase visa twee maanden terug gewijzigd is, waardoor ik het niet meer in KL kon aanvragen, waarop ik zo snel mogelijk naar bangkok ben vertrokken. Ook daar bleek het nog niet zo eenvoudig, maar na vier ellenlange bezoeken aan de ambassade lukte het me om het felbegeerde visum te bemachtigen. En ieder nadeel heeft z'n voordeel, ik heb nu een week op de thaise eilanden kunnen doorbrengen, absoluut geen straf, en nog een heerlijke dag met Jan in Bangkok gehad.

Helaas bleef er nog maar weinig tijd over voor Maleisie. Erg jammer, want de ongelofelijk vriendelijke bevolking heeft heel veel indruk op me gemaakt. Ik de Cameron Highlands, een gebied met uitgestrekte theeplantages, werden we toen we aan het wandelen waren door een Maleisische familie opgepikt en hebben we een geweldige middag met hen gehad, waarin ze ons het hele gebied hebben laten zien en hebben getrakteerd op traditionele thee en overheerlijke scones.
Ook had ik het geluk dat de Rafflesia, 's werelds grootste bloem (met een doorsnede van ca 1m), in bloei stond, iets wat maar 5 dagen per jaar gebeurt. Om er te komen was alleen nog niet zo makkelijk, we hebben urenlang door de jungle gelopen, door rivieren moeten waden, watervallen beklommen en door de modder geglibberd. Maar uiteindelijk werd het beloond, er stonden er zelfs twee in bloei!
Daarna ben ik naar Taman Negara, het grootste en oudste regenwoud van Maleisie gegaan. Heel gaaf was de 45m hoge canopy walk door de jungle.

En na een korte stop over in Delhi, waar ik vrienden van m'n ouders heb opgezocht, kon ik eindelijk Irene in de armen vliegen in Kathmandu. Drie weken geleden zijn we begonnen aan de tocht der tochten: de Annapurna Circuit trek. We hebben ruim 250km gelopen, zijn van van 800m naar 5416m gestegen, en hebben geleerd hoe je 30 snickers kan eten en toch 5kg afvallen:)
Het was zwaar. Met name de eerste dagen moesten we erg wennen aan het vele lopen en hadden we veel last van spierpijn en blaren. Maar opgegeven moment raak je gewend aan het ritme van 6.30 opstaan en 20.00 naar bed. Ook merk je dat je rustiger wordt, het enige waar je over na hoeft te denken is waar je die dag heenloopt en waar je onderweg je thee- en lunchstops wil houden. Het is een plek om na te denken over het leven, en ik heb hier met Irene veel goede gesprekken over gehad.
In eerste instantie hadden we een gids, maar aangezien die op alle fronten disfunctioneerde hebben we na een week besloten hem te ontslaan. We hadden het geluk Ralph & Mirian, een heel leuk NL stel, tegen te komen. Samen met hen en hun fantastische gids Megha hebben we de rest van de trek gedaan. Naarmate we verder kwamen werd het kouden, de lucht werd ijler en het landschap veranderde. Waar we eerst nog door rijstvelden en bossen liepen waren er nu alleen nog kale vlaktes. En de dag dat we Thorung La, 's werelds hoogste pas over zouden moeten, kwam steeds dichterbij.
Terwijl menig trekker met de helicopter afgevoerd moest worden ivm hoogteziekte werd afgevoerd (verbazingwekkend hoe slecht mensen voorbereid waren, en hoe weinig mensen naar onze wijze adviezen wilden luisteren) liepen wij, onder het motto 'hardlopers zijn doodlopers' in het tempo van een geriatrische patient met rollater die achterstevoren liep omhoog, huppelden highkamp binnen en zagen 7 uur later, na een heel zwaar laatste stuk, eindelijk de gebedsvlaggen verschijnen. We hadden het gehaald!!! We hebben met z'n allen staan juichen en dansen op de top! Uiteindelijk zijn we iets te lang boven gebleven waardoor Irene, die al verkouden was, toch wat pleuravocht ontwikkelde en een hele zware en benauwde afdaling had.
We hadden hoge verwachtingen van de andere kant van de pas, welke volledig via de weg bereikbaar is. Al dagen droomden we van een warme douche, appeltaart en cappuccino. In plaats daarvan merkten we dat we helemaal niet meer gewend waren aan alle drukte, gemotoriseerd verkeerd, lawaai, onvriendelijke mensen.. We vonden het vreselijk! We hebben nog een mooie off road trek kunnen doen naar Lupra, een schattig middeleeuws plaatsje, waar ze zelden een toerist hadden gezien, en daarna besloten voor de rest van dit stuk de bus te pakken tot Tatopani.
Hier namen we afscheid van Ralph en Miriam en wandelden richting Poon Hill (we waren nu toch getraind, dus waarom niet nog eens 2000m stijgen:)) We hadden allebei nog geen zin om naar de bewoonde wereld terug te keren dus uiteindelijk zijn we nog een paar dagen langer in dit gebied, waar alle rodondendron bomen vol in bloei staan, blijven hangen.

Inmiddels zijn we in Pokhara aangekomen, waar we genieten van de zon en ons tegoed doen aan appeltaart en lekker eten (iets waar we, na 3 weken gebakken aardappelen, egg veg fried rice en snickerontbijten) echt aan toe waren! We blijven hier nog een paar dagen en dan is het tijd om naar India te vertrekken! Hier zijn we op het volgende nummer te bereiken:
(+91)9711432263

Liefs Caro

Reacties

Reacties

Bert
06 apr. 2011, 11:09

Meidje,
wat klinken je avonturen weer heel vet! Super goed dat jullie de tocht gehaald hebben, boeie dat het wat langzamer ging...jullie hebben het wel mooi gered! En wat een vette foto's. Zat er achter mijn bureau verrekes jaloers naar te kijken....
Nu lekker genieten van de luxe dingen die in de bewoonde wereld te krijgen zijn en daarna lekker op naar India. Goeie reis daarheen en ik contact je snel Robje xx

femke
06 apr. 2011, 14:55

wauw! ik kan het na ireens verhaal en foto's en jou verhaal en foto's bijna nog steeds niet geloven, jullie met z'n tweetjes zo'n tocht!! wat enorm stoer! en moet toch ook wel zeggen dat ik blij ben dat jullie weer veilig en relatief heel terug zijn onder de mensen. gefeliciteerd meiden! caro, je hele reisverhaal is overigens prachtig. (ben nu nog een beetje ondersteboven van de tocht!) wat zie je toch veel.... nou geniet verder van het leven, het lekkere eten :) en van elkaar! veel liefs en knuffels

Nico en Stephanie
06 apr. 2011, 16:18

Wij vroegen ons af of je, toen je boven bij Thorung La was aangekomen, ook aanleiding zag om het volkslied à la Hogenhuis te zingen. Als dat zo is, zouden we graag een filmpje hiervan willen zien.

Veel liefs,
Je oom en nichtje

Johan
06 apr. 2011, 19:05

Robke!

Wat een mooi verhaal en topfoto's! Ik ben impressed maar minder jaloers haha, het klinkt erg bits. maar aan de foto's te zien allemaal waard geweest.

Chill ze daar, idd ff bijkomen van alle heftige zaken. Ben benieuwd naar India!

Ik mail je snel terug xx

Stijn
06 apr. 2011, 20:51

Lieve Carolien
Wat is de wereld prachtig zoals wij hem via jou voorgeschoteld krijgen. Ik ben erg onder de indruk.
Veel liefs en we beginnen je nu ook wel behoorlijk te missen.
Stijn

Rosanne
08 apr. 2011, 16:55

Oh lieve caro!
Wat klinkt het heerlijk!
En het komt me zo bekend voor dat je na een lange tijd in de natuur echt niet meer gewend bent aan die drukte maar weer zo snel mogelijk naar de natuur terug wilt!
Ik heb je lieve kaartje ontvangen :) Ik ben niet in bij de Cameron Highlands geweest, wel in de Taman Negara, erg gaaf. Wij hebben meer de oostkust van Maleisie gedaan. Toch bizar dat er nog een aantal plekken op de wereld zijn die ik eerder heb bezocht dan jij ;)
Meis, geniet er nog heerlijk van!

xx flup

margriet
09 apr. 2011, 10:46

het is enorm genieten om te lezen wat je meemaakt. Ik vind het geweldig dat je zoveel meemaakt en leert. Hoop er de komende tijd en ook later nog veel van te horen. Veel liefs Margriet

arno
13 apr. 2011, 15:38

he caro

super al die mooie avonturen die je mee maakt.
weet niet veel te zeggen maar geniet.

groet arno

{{ reactie.poster_name }}
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Laatste verhalen

Alle reisverhalen

Laatste reacties

Meer reacties

Laatste foto's

india

Blijf op de hoogte!

Laat je e-mail achter en ik stuur je een mailtje als ik een nieuw verhaal of nieuwe foto's op de site heb gezet.

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ mailingForm.errorMessage }}
Je bent nu aangemeld voor de mailinglijst!